ျမန္မာႏိုင္ငံထဲက သမိုင္းတြင္တဲ့ နာမည္မ်ား

လူမ်ိဳးတုိင္းလူတစ္ေယာက္ေမြးလာတာနဲ႕ အဲဒီလူကို နာမည္ေပး ကင္ပြန္းတပ္ ေလ့ရွိၾကပါတယ္။ လူ တစ္ေယာက္မွာ သည္လို မိဘေဆြမ်ိဳး အသိုင္းအ၀ိုင္းက ေပးတဲ့နာမည္ရယ္၊ သူ႕ရဲ႕ ထင္ရွားတဲ့ အခ်က္အလက္တစ္ခု (ဥပမာ။ အရပ္အေမာင္း ကိုယ္လံုးကိုယ္ထည္၊ လုပ္ရပ္၊ ျဖစ္ရပ္) တို႕ကို ထင္ဟပ္တဲ့ နာမည္ေျပာင္ စသျဖင့္ နာမည္မ်ား ရွိႏိုင္ၾကပါတယ္။ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ မွည့္ေခၚတဲ့ နာမည္၊ သူတပါးက ကိုယ္ကို ႀကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ၊ မႀကိဳက္သည္ ျဖစ္ေစ မွည့္ေခၚတဲ့ နာမည္မ်ားလည္း ရွိပါတယ္။

ျမန္မာ့သမိုင္းမွာ နရသီဟပေတ့မင္းဟာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို နာမည္ေပး ဘြဲ႕ေပးတဲ့ ေနရာမွာ လက္ဖ်ားခါရ ေလာက္တယ္လို႕ သမိုင္းသုေတသီ တို႕က စာရင္း ျပဳစုခ်က္အရ သိရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႕ရဲ႕ ဘြဲ႕ နာမည္ အရွည္ႀကီးကို အလြတ္ရတဲ့သူ ဘယ္ႏွစ္ဦး ရွိပါသလဲ။ ယေန႕ေခတ္ လူမ်ားကေတာ့ သူ႕ရုပ္ရည္ကို အစြဲျပဳၿပီးေခၚတဲ့ မင္းေခြးေခ်းရယ္၊ တရုတ္ေျပးမင္းရယ္ လို႕သာ မွတ္မိၾကပါတယ္။ ရုပ္ရည္နဲ႕ လုပ္ရည္ ကိုင္ရည္ေၾကာင့္ ျဖစ္တဲ့ ျဖစ္ရပ္ကို အစြဲျပဳၿပီး သမိုင္းတြင္တဲ့နာမည္ပါ။ ပထမ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ ႀကီးက်ယ္ ျမင့္မားမႈကို အဆံုးသတ္ ေပးလိုက္တဲ့ ဘုရင္တစ္ပါးလဲ ျဖစ္ တယ္လို႕ သမိုင္းတင္ ခဲ့ပါ တယ္။

အင္း၀ေခတ္ရဲ႕ေနာက္ဆံုးမင္းျဖစ္တဲ့ ---(ဘြဲ႕ေရွ႕ပိုင္းကိုမမွတ္မိ) မဟာဓမ ရာဇာဓိပတိဟာ အင္း၀ေခတ္ ပ်က္ၿပီး ဟံသာ၀တီကို ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္ ခံရတဲ့အတြက္ ျပည္သူမ်ားက ဟံသာ၀တီပါမင္း လို႕သာေခၚၾကလို႕ အဲဒီနာမည္သာ သမိုင္းတြင္ ခဲ့ပါတယ္။

ဒုတိယျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးကိုတည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ ဘုရင့္ေနာင္မင္းတရားႀကီးရဲ႕ ငယ္နာမည္ရွင္ရဲထြတ္ နဲ႕ သူ႕ရဲ႕ ဘုရင္ဘြဲ႕ေတာ္ရွည္ႀကီးကုိ ခုေခတ္လူေတြအလြတ္မရ၊ မသိ၊ မမွတ္မိၾကပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ တပင္ေရႊထီးဘုရင္ရဲ႕ ေနာင္ေတာ္ျဖစ္လို႕ ဘုရင့္ေနာင္ ဆိုတဲ့နာမည္ရယ္၊ လိုလိုခ်င္ခ်င္ေခၚၾကရတဲ့ မင္းတရားႀကီးရယ္ (မတရားမင္းႀကီးမဟုတ္ပါ)၊ သည္လို တရားမွ်တတဲ့သူ႕လုပ္ရပ္ေတြေၾကာင့္ ျဖစ္တဲ့ နာမည္က ဘုန္းေတာ္ဘြဲ႕ေတြ၊ ငယ္နာမည္ေတြကိုေက်ာ္လႊားၿပီး သတင္းႀကီး သမိုင္း၀င္ခဲ့ပါတယ္။

တတိယျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးကို တည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ အေလာင္း မင္းတရားႀကီး ဦးေအာင္ေဇယ် မွာလည္း သည္အတိုင္း ျဖစ္ပါတယ္။ နန္းတက္ ဘိသိက္ပြဲမွာ ရတဲ့ သူ႕နာမည္ကို ဘယ္သူမွ မေခၚၾကဘဲ မုဆုိးဖိုရြာ သူႀကီးဘ၀က နာမည္ကိုပဲ လူေတြကေခၚၾကတာပါ။ ဘုရားဆုကို ပန္ဆင္ခဲ့လို႕ ဘုရား အေလာင္းေတာ္ ဘုရင္မင္းႀကီး အျဖစ္ အေလာင္းမင္း တရားႀကီးရယ္လို႕ နာမည္တြင္ပါတယ္။ သူ႕ရဲ႕ဘုရင္ နာမည္ကို မွတ္မိသူ ရွိပါသလား။ သူ႕သားေတာ္ ေမာင္၀ိုင္း ဗဒံုၿမိဳ႕စားဘ၀မွ မင္းျဖစ္လာသူမွာ ကုန္းေဘာင္ေခတ္ သမိုင္းတြင္ အက်ယ္ဆံုး ႏိုင္ငံေတာ္ကို ပိုင္ဆိုင္သူ ျဖစ္ပါလ်က္ သူ႕ခမ်ာ ျမစ္ေတာ္ စၾကာကိုယ္ေတာ္ ေလးကိုမွီၿပီး ဘိုးေတာ္ဘုရား၊ ဘိုးေတာ္ဦး၀ိုင္း ဟုသာ ထင္ရွားရ ရွာပါသည္။ သူဧ။္ ကုန္းေဘာင္ေခတ္ တြင္အရွည္လ်ားဆံုး ဘြဲ႕နာမည္ကို မည္သူ မွတ္မိပါ သနည္း။ ျပည္သူေပးေသာ နာမည္သာ ပိုင္ဆိုင္ရ ေခ်သည္။ သို႕ေသာ္ သူ႕ေခတ္တြင္ ျမန္မာျပည္သည္ အာရွတြင္ ဘုန္းအႀကီးဆံုး၊ အင္အား အေတာင့္ တင္းဆံုး ဆိုသည္ကိုေတာ့ လူတိုင္းသိၾက ပါေခ်သည္။

အေနာက္ဖက္လြန္မင္း၊ သာလြန္မင္းတို႕မွာလည္း ထို႕အတူ။ နန္းေတာ္ အေနာက္ဖက္တြင္ လုပ္ႀကံခံရ ေသာေၾကာင့္ နတ္ရြာစံလြန္ရလို႕ အေနာက္ဖက္လြန္မင္း၊ တိုင္းကားျပည္ရြာ လြန္စြာသာလြန္ ေအးခ်မ္း ေအာင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေသာမင္းျဖစ္လို႕ သာလြန္မင္း စသည္ျဖင့္ ျပည္သူကေပးေသာ နာမည္သာ သမိုင္းတြင္ က်န္ရစ္ခဲ့သည္။ သူတို႕ဘာသာ ေပးေသာနာမည္ မ်ားကား သာမန္ျပည္သူမ်ား ၾကားပင္ မၾကားဖူးၾကေခ်။

ထုိထိုေသာ နာမည္ႀကီးေသာ ထင္ရွားေသာမင္းတို႕တြင္ မင္းေကာင္း မင္းျမတ္မ်ား ျဖစ္ပါလ်က္ ပေဒသရာဇ္ ေခတ္တြင္ပင္ သူတို႕ကိုယ္ သူတို႕ေပးေသာ နာမည္ျဖင့္ သူတို႕သမိုင္းကို မဖံုးလႊမ္းႏိုင္။ သူတို႕ဧ။္ လုပ္ရပ္၊ ျဖစ္ရပ္တို႕ႏွင့္ သက္ဆိုင္ ေသာ ျပည္သူေပးေသာ နာမည္သာ သမိုင္းတြင္ က်န္ရစ္သည္ကို သံေ၀ဂယူ ဖြယ္ေတြ႕ရပါသည္။

ထို႕အတူ ယေန႕ေခတ္ တြင္လညး္ လူေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားသည္ ပတ္၀န္းက်င္က ေပးေသာ နာမည္ျဖင့္သာ လူသိမ်ား ထင္ရွားေနၾကေလသည္။ ေလာရွည္၊ လန္ဘား၊ ပုတို၊ ေခြးငို၊ ခါခ်ဥ္ စသျဖင့္ ေခတ္အလိုက္ စံုလင္စြာ ေခၚေ၀ၚ သမုတ္ၾကဧ။္။ ပတ္၀န္းက်င္က ကိုယ္ႏွင့္ လိုက္ဖက္ရာကို ကင္ပြန္းတပ္သမွ် ခံၾကရဧ။္။ သူမ်ားကို နာမည္ေျပာင္ လိုက္ေပးေနသူ ကိုယ္တိုင္ သူ႕ကို ပတ္၀န္းက်င္က နာမည္ျပန္ ေပးလိုက္သည္ကို မသိလိုက္ဘဲ နာမည္ အေတာ္ႀကီးကို ႀကီးေန ျပန္႔ေနၿပီးခါမွ သိလိုက္ရသူ လည္းရွိေလသည္။

ထို႕ေၾကာင့္ မိမိဧ။္ မိဘေဆြမ်ိဳး၊ ဘုန္းႀကီးမ်ားက ေပးၿပီး မိမိကိုယ္ မိမိမွည့္ေခၚေသာ နာမည္သည္ အေရး မႀကီး၊ မိမိဧ။္ ေျပာဆို လုပ္ကိုင္ပံု၊ ပံုပန္းသ႑ာန္နဲ႕ ျဖစ္ရပ္မ်ားက ပတ္၀န္းက်င္ကို ထင္ဟပ္ၿပီး မိမိကိုယ္ ကိုသာ ပတ္၀န္းက်င္က သမိုင္း၀င္ နာမည္ေပး ကင္ပြန္းတပ္ သြားမည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကိုယ့္လုပ္ရပ္ ကိုသာ သတိထားလွ်င္ျဖင့္ သမိုင္း၀င္ သြားႏိုင္သည့္ ကိုယ့္နာမည္ကို ပတ္၀န္းက်င္မွာ ျပန္ေမးစရာ မလို၊ အသာ နားေထာင္ရံုႏွင့္ သိႏိုင္ေၾကာင္း ၊ သမိုင္းေကာင္းနဲ႕ သမိုင္းဆိုးကိုလည္း ပတ္၀န္းက်င္မွ ျပည္သူလူထုသာ ဆံုးျဖတ္မွာ ျဖစ္ေၾကာင္း တင္ျပလိုက္ ရပါသည္ခင္ဗ်ား။